Hugvekja: Jóh. 3:16

HUGVEKJA 

Bæn: Ó, Guð mér anda gefðu þinn, 
er glæðir kærleik, von og trú,  
og veit hann helgi vilja minn, 
svo vilji‘ eg það, sem elskar þú.  
  (Sálmabók 1871 – Páll Jónsson)

Í Jóhannesarguðspjalli, 3. kapítula, versi 16, stendur ritað:

Því svo elskaði Guð heiminn, að Hann gaf son sinn eingetinn, til þess að hver sem á Hann trúir glatist ekki, heldur hafi eilíft líf.

  Jesús er frelsarinn, sem einn gefur eilíft líf. Guð elskaði svo heiminn, að Hann afklæddist dýrð himnanna, fæddist hér á jörðu niðri á hinum fyrstu jólum, og kom og kemur til vor í Syni sínum Drottni Jesú Kristi. Hann er hið eina sanna ljós, sem komið er í heiminn. Hann frelsar, en dæmir ekki. 
  Orð guðspjallsins segja oss þann eilífa sannleika, að Drottinn Jesús Kristur elskaði og elskar oss svo mikið, að Hann dó þeim dauða á krossi, sem beið oss vegna synda vorra, en fullnaði sigur sinn yfir dauðanum með upprisu sinni. Án upprisunnar er ekkert fagnaðarerindi. Í Jesú Kristi er öllum boðið eilíft líf og upprisa. Jesús vill ekki að neinn glatist, heldur lifi um alla eilífð í samfélagi Hans sem lærisveinar Hans. 
  Margir eru þeir, sem telja í dag, að heimurinn komist af án Krists. Þeir eru á miklum villigötum. Margt er það, sem villir um fyrir fólki. Tæknin er orðin mikil, og hvers kyns stefnur flæða yfir mannfélagið. Bæði trúar- og siðferðisþroski mannfélagsins hefur hnignað og mannúð og líkn, sem er eitt af dýrmætustu arfleifð og ávöxtum kristinnar kærleikstrúar aldanna, á í vök að verjast í harðneskjulegu mannfélagi taumlausrar markaðshyggju og auðæfaoflætis annars vegar, og hins vegar helstefnu guðlausrar marxískrar hugmyndafræði, þar sem einstaklingururinn er einskis metinn, nema sem tölfræðilegur lífvana hlutur og tölur, þar sem hið manneskjulega er horfið, en vélmennskan blasir við. Kristilegum gildum mannfélagsins hefur fækkað. 
  Ekkert getur komið í stað Jesú Krists. Jesús Kristur er í gær og í dag hinn sami og um aldir. Og hann frelsar, miskunnar, líknar og læknar enn í dag sem forðum. Og hér skiptir bænin öllu máli, sem er lykillinn að miskunn og náð Drottins, í Kristi Jesú, og lifa síðan í iðrun og helgun, og vera farvegur frelsandi og líknandi náðar og miskunnar Guðs, í miskunnarlausum heimi. Jesús mætti sjálfur miskunnarleysi heimsins á jarðvistardögum sínum. Og það er kaldhæðnislegt að helstu andstöðumenn Hans voru farísear og fræðimenn, sem túlkuðu ritningarnar að sönnu ekki rangt, en þröngt. Kristur sagði, að hægt væri að fara eftir því, sem þeir sögðu, eða prédikuðu, en ekki gjörðum þeirra. Það vantaði ekki trúna í sjálfu sér, en það vantaði nær allt varðandi kærleikann. Hvernig er þetta í dag? 
 Sannleikurinn holdi klæddur, Drottinn Jesús Kristur, vill ekki að heimurinn glatist,heldur frelsist fyrir Hann. Guð kom og kemur að fyrra bragði til vor allra. Opnum hjörtu vor fyrir Jesú Kristi. Þá tekur Hann sér bústað í hjörtum vorum og dvelur þar og úthellir sínum Heilaga Anda yfir oss, sem mun síðan fullnast á himnum. 
 Já, tökum á móti Drottni Jesú Kristi inn í hjarta vort, já allt vort líf. Verum undir kærleiksmerkinu eina sanna, krossi Krists. Tökum oss til fyrirmyndar hina trúu votta kynslóðanna, sem fylgu koningi konunanna, konungi kærleiakns, mannvinum eins og Bjarna Eyjólfssyni, Albert Schweitzer, móður Theresu og fl. og fl., og þá ekki síst mæðrum og feðrum kynsláoðanna, og miðluðu hinum helga, frelsandi, miskunnandi, og líknandi arfi aldanna, kynslóð eftir kynslóð, og gera enn í dag. Hér er kristniboðsskipunin lykilatriði, enda órjúfanlegt samhengi milli kristniboðs, kristilegs uppeldis og menntunar, og allrar kristilegrar kærleiksþjónustu og líknarstarfsemi.  
 Tökum í trú á móti Honum, sem kallar oss til fylgdar sem forðum, og lagði sjálfan sig í sölurnar fyrir oss, til þess að vér mættum að eilífu lifa með Honum í kærleikssamfélagi Hans, sem öllum er fyrirhugað. Þá fyllumst vér Heilögum Anda, sem býr í oss og vöxum í helgun; lifum í iðrun og helgun. Þá munum vér hljóta þann dyrðarsveig, sem fullnast við lok tímanna á himnum, þar sem verða endurfundir ástvina. Þá verður fögnuður vor fullkominn. Ég enda með orðum mannvinarins og kristniboðslæknisins Alberts Schweitzers: 

  ,,Hann kemur til vor eins og ókunnugur nafnlaus gestur, á sama hátt og Hann kom forðum við bakka vatnisins, Hann kom til þessarra manna, sem ekki vissu hver Hann var. Hann segir sömu orðin: ,,Fylg þú mér!“ Og Hann bendir oss á þau verkefni, sem Hann þarf að leysa á vorum tímum. Hann skipar fyrir. Og þeim, sem hlýða Honum, hvort sem þeir eru vitrir eða fávísir, mun Hann opinbera sjálfan sig í því, sem þeir fá að reyna í samfélagi Hans af erfiðleikum, átökum, og þrautum og þjáningum, og sem ósegjanlegan leyndardóm munu þeir læra og komast sjálfir að raun um Hver Hann er.“ (Albert Schweitzer, 1954, The Quest of the Historical Jesus, bls. 401) Sá ósegjanlegi leyndardómur er, að Jesús er Kristur, Sonur hins lifanda Guðs Föður vors á himnum; hinn sanni Messías!  
  Amen!




Ólafur Þórisson, cand. theol. Höfundur er með embættispróf í guðfræði frá HÍ., og með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.