HUGVEKJA I

Í 121. Davíðssálmi, versum 1-2, stendur ritað:
 
Ég hef augu mín til fjallanna, hvaðan kemur mér hjálp?  
Hjálp mín kemur frá Drottni, skapara himins og jarðar.
                                                                                      Amen.

Bæn: Ó, Guð þinn anda gefðu þinn, 
er glæðir kærleik, von og trú, 
og veit hann helgi vilja minn, 
svo vilji‘ eg það, sem elskar þú.


  Í lífi okkar skiptast á skyn og skúrir. Stundum er logn, en stormar geysa oft á tíðum. Lífið er eins og skóli, þar sem við nemum og lærum, þar til yfir líkur. Hver er sá, sem við höfum sett traust okkar á? 
  Einn er sá, sem bregst aldrei. Hjálp vor kemur frá Honum einum, en Hann notar einnig menn í þjónustu sinni.  
  Já, hjálp vor kemur frá Drottni, skapara vorum og endurlausnara. Grímur Thomssen kemst svo að orði í þessum sálmversum sínum: 

Hvað hjálpar þér í heimsins glaumi, 
að heiminum verðurðu‘ ekki að bráð, 
þá berast lætur lífs með straumi 
og lystisemdum sleppir taumi, - 
hvað hjálpar, nema Herrans náð?

Og þegar allt er upp á móti, 
andinn bugaður, holdið þjáð, 
andstreymisins í ölduróti 
allir þó vinir burtu fljóti, 
Guðs er þó eftir gæzka‘ og náð.

Hver dugar þér í dauðans stríði, 
er duga ei lengur mannleg ráð,
þá horfin er þér heimsins prýði, 
en hugann nístir angur og kvíði, - 
hvað dugar, nema Drottins náð?

Hér er Drottni treyst af heilum huga. Enginn hjálpar sem Drottinn. Og þótt heimurinn bregðist, bregst Drottinn aldrei. 
  Heimurinn bregst og sakfellir, en Drottinn hjálpar og sýknar. Hjálpræðisverk Drottins ber hæst, er Drottinn Jesús, sem fæddist hér á jörðu á hinum fyrstu jólum, dó á krossi fyrir syndir vorar, og fullnaði sigur sinn yfir syndinni og dauðanum með upprisu sinni. 
  Hjálp vor kemur frá þeim Drottni, sem skapaði okkur í sinni mynd og endurleysir, og endurskapar okkur í Kristi Jesú. Öll höfum við syndgað og þurfum daglega á Drottni að halda og Hans hjálp. En við skulum vinna að því, að láti ekki heiminn ná að spilla okkur. Vissulega berum við mynd heimsins að meira eða minna leiti, meðan við erum í heiminum. En við skulum daglega endurnýjast í Drottni og meðtaka Hans hjálp, náð og miskunn. Þá berum við sífellt meira og meira Hans mynd. Bænalífið er hér lykilatriði, til að lifa og þjóna Drottni, og þá ekki síst að biðja fyrir þeim, sem sjúkir eru sem og þeim sem erfitt eiga á einn eða annan hátt; þó alltaf fyrst og fremst fyrir eilífri sáluhljálp náungans. 
  Drottinn er góður Guð miskunnseminnar, en ekki hinn grimmi guð miskunnarleysisins. Hann gerir sér ekki mannamun. Allir eru jafnir fyrir Drottni. Hann mismunar ekki, eins og heimurinn gerir. 
  Hjálpræði Drottins er óendanlegt í Jesú Kristi. Og Drottinn notar ófullkomna menn, karla sem konur, í þjónusti sinni, að hjálpa öðrum, hver sem staða þeirra og stétt er. Þeir eru síður en svo fullkomnir, en samt vinna þeir kærleiksverk í víngarði Drottins. Og kærleiksverk Drottins geta allir unnið, hver sem stétt þeirra og staða er. Guð blessi sérstaklega alla þá, sem eru farvegir líknandi og frelsandi náðar Guðs. Guð blessi alla okkar meðbræður og systur, nær sem fjær. 
  Einn af ávöxtum kristinnar kærleikstrúar er, að sjúkir og aldraðir hafa notið umönnunar og líknar, og björgunrar, nær sem fjær. Ein fegurstu dæmin sjáum við ekki síst hjá mannvininum og kristniboðslækninum Albert Schweitzer, sem reisti sjúkrahús í Mið-Afríku og starfaði þar sem kristniboðslæknir í rúma hálfa öld; sama er að segja um Móður Theresu, að ógeymdu líknarstarfi systranna, nær sem fjær, sem m.a. reistu hér sjúkrahús í upphafi síðusta aldar sem og Hringssytrunum, sem enn þann dag í dag vinna að varðveislu og uppbyggingu barnaspítala. Og allt það óeigingjarna og vanmetna starf, sem heilbrigðisstéttirnar vinna nú í dag, þ.m.t. störf björgunarfólks, slökkviliðs- og sjúkraflutningamannsins, lögreglumannsins, bráðaliðins, og önnur störf ummönnunar, uppeldis, og sálgæslu, starf prestsins, kristniboðans og kennarans, og svo má lengi halda áfram að telja; í raun nær sem fjær; hér er m.a. um að ræða þau gildi kristins og siðaðs mannféls, sem mölur og ryð fær ekki eytt. Nú er þessum ávöxtum sérstaklega ógnað, í afkristnun og afsiðun mannfélagsins í dag, sem veður fram með guðleysið og siðblinduna eina að vopni; ekki bara á Íslandi, heldur um víða veröld, vegna þess, að byggt hefur verið allt of mikið á sandi heimshyggjunnar, í stað hinnar kristnu kærleikstrúar aldanna.  
  Og í dag heyrast háværar raddir um ,,hið nýja Ísland“, og á hvaða hugarstefnum skuli byggja það upp á ný. Vissulega hefur auðæfaoflætið beðið skipbrot, en lausnin til endurreysnar landinu, og í raun gjörvallri veröldinni, er ekki mannleg hugarstefna, sem byggir á sandi heimshyggjunnar, sem síðan er skreytt alls kyns fögrum orðum, eins og t.d. ,,jafnrétti“ eða ,,mannéttindi“. Og undurleg eru þau ,,mannréttindi“ og ,,jafnrétti“, sem eru ekki meiri í raun, að efni og innihaldi, en svo, að þau ná t.d. ekki til lífs og verndar hins ófædda barns. Hugum frekar að hugsjón aldmótakynslóðar síðustu aldar, og afkomendum þeirra, þar sem byggt var á hinni kristnu kærleikstrú aldanna, þar sem gengið var fram til varðveislu og endurreysnar lands og þjóðar, og jafnframt sem sú skynsemi, sem Guð gefur hverju mannsbarni, var höfð til hliðsjónar. Varðveisla og uppbygging síðastliðinnar aldar á Íslandi var því, almennt séð, byggð á bjargi þeirrar kristnu kærleikstrúar, sem aldrei má þverra, sem formæður og forfeður okkar hafa varðveitt öld eftir öld, annars væri kirkjan ekki til í dag. Og forsætisráðherra þjóðarinnar má ekki í einlægni biðja þjóðinni og landinu Guðs blessunar, fyrir hinni grimmu heimshyggju guðleysisins. Guð blessi hins vegar fráfarandi forsætisráðherra og gefi honum fullan bata og heilsu á ný. Guð blessi hann, og aðra þá, sem reynt hafa, og munu reyna, að leiða þjóðina, á erfiðum tímum, þá, sem treyst hafa Guði og unnið með það að leiðarljósi, að opna fyrir þá náð Drottins, sem ein hjálpar, í bæninni, sem er lykillinn að Drottins náð. Guð blessi Ísland.
  Opnum hjörtu vor fyrir Drottni Jesú Kristi, og meðtökum Hann sem okkar persónulega frelsara. Hér er um eilífa sáluhjálp að ræða. Iðrums og þjónum Honum. Meðtökum Hans náð og hjálpræði; alla Hans hjálp, sem Hann af sínum óendanlega kærleika vill veita okkur öllum, hverjum og einum einstaklingi, mannfélagi voru, bæði nær sem fjær. Órjúfanlegt samhengi er milli kristniboðs og kristilegrar hjálparstarfsemi, sem sagan hefur sannað okkur og gerir enn í dag. Já, meðtökum náð og hjálpræði Drottins, sem mun síðan fullnast á himnum, er Hann tekur okkur til sín heim, upp þangað, þar sem kærleikurinn er allt í öllu. Þá mun sorg snúast í fögnuð, þar sem verða endurfundir ástvina heima hjá Guði.
                                                   Amen.


Ólafur Þórisson, cand. theol.

Höfundur er með embættispróf í guðfræði, og er með rétt til embættisgengis til prestsþjónustu.